In memoriam prof.dr. Chris Menting (1931-2023) oud-voorzitter en secretaris CRK
Chris Menting zag in de ondersteuning van het authentieke katholieke leven zijn levensideaal. Hij deed dit uit volle overtuiging in alle rust zonder daarbij op de voorgrond te willen treden. Het werd hem daarbij niet altijd gemakkelijk gemaakt.
Ik ontmoette Chris Menting voor het eerst begin jaren tachtig toen ik samen met mijn collega Jan Groot Wassink bij hem thuis werd uitgenodigd voor een studiegroep actief op het gebied van christelijk leven. We bemerkten ten huize Menting een zeldzame authentiek katholieke sfeer. Daarnaast vielen de apostolische activiteiten van Chris op door zijn nauwe betrokkenheid bij de Paulusparochie. Hij wist het o.a. voor elkaar te krijgen dat de broeders van St. Jan zich in zijn parochie gingen vestigen. Dat moet een geweldige klus geweest zijn, alleen al voor wat betreft verzorging en huisvesting. Kortom het bezoek aan Chris deed ons goed en we bleven maandelijks terugkomen.
Ons driemanschap, Chris, Jan Groot Wassink en ik, leerde elkaar hierdoor beter kennen hetgeen ons goed te pas kwam toen we in 1985 met verbijstering de vijandige ontvangst van paus Johannes Paulus II aan ons land waarnamen. Het leek wel alsof heel katholiek Nederland het vertrouwen verloren had en pleitte voor modernistische opvattingen. Dit kon niet waar zijn dachten we en we meenden, zoals later terecht bleek, dat er een grote groep zwijgenden is die van dit protest niets moest hebben. Het was toen vooral Chris die er op aandrong dat wij de loyale katholieken gingen organiseren met de bedoeling het persoonlijk contact met deze mensen te bevorderen door het organiseren van jaarlijks grote bijeenkomsten, symposia en lokale academiën voor lezingen. Dit alles om het persoonlijk contact en verbondenheid met bisschoppen te bevorderen. We richten hiervoor het CRK op. Behalve CRK-dagen organiseerden we ook jaarlijks Symposiumdagen waar een actueel maatschappelijk onderwerp zoals b.v. de politieke discussie over abortus met een inleiding werd behandeld.
Het waren geweldige klussen waarvoor we ook steun kregen uit het hele land van zeer verschillende katholieke groeperingen die Chris goed kende. Vooral het organiseren van de jaarlijkse CRK-dagen in de Jaarbeurshallen in Utrecht met een breed spectrum aan contact mogelijkheden vroeg veel, ook op financieel gebied. Er kwamen vaak meer dan 5000 bezoekers, waaronder veel priesters en ook onze bisschoppen. Ik herinner me dat Chris en zijn vrouw Bertha de hele voorafgaande dag daar doorbrachten met de laatste voorbereidingen en misschien ook een deel van de nacht.
Het was ons voordeel dat wij als verantwoordelijken voor de organisatie van de CRK-activiteiten alle drie aan de universiteit verbonden waren waardoor we gemakkelijk contact konden onderhouden. Chris als hoogleraar bestuurskunde deed als secretaris het leeuwendeel. Hij bood ook de mogelijkheid voor minimale tijdbesteding door eenmaal per week tijdens de middaglunch, verzorgd door zijn vrouw Bertha, bij hem thuis op de campus te vergaderen.
Het CRK werd een groot succes. We kregen ook eminente sprekers van wereldnaam zoals Moeder Teresa, pater Werenfried van Straaten en Henri Nouwen.
Het beleid dat vooral Chris als secretaris uitdroeg was het CRK niet te laten profileren als een tegenbeweging van de protesterende Achtmei-beweging. Het CRK was daarentegen authentiek katholiek, trouw aan paus en bisschoppen. De bijdragen van Chris hieraan waren groot. We herdenken hem met veel waardering.
Geschreven door prof.dr.ir. Wim Witteman, oud-voorzitter CRK.